نشست فدرال رزرو
انتظار می‌رود که در نشست فدرال رزرو که سوم و چهارم ماه می برگزار می شو، نرخ بهره 0.5% افزایش یابد؛ چون نگرانی‌های تورمی خیلی بیشتر از افت موقت تولید ناخالص داخلی است. تورم آمریکا از 8% فراتر رفته و بازار کار قدرتمند بر افت تولید ناخالص داخلی در فصل اول سال جاری غلبه دارد. افت تولید ناخالص داخلی به چالش‌های موقت در وضعیت تجارت و ذخایر نسبت داده می‌شود.
به‌علاوه، مخارج مصرف‌کننده ثابت ماند و سهم سرمایه‌گذاری، بالا بود. انتظار می‌رود که این روند در فصل دوم امسال هم حفظ شود. در بحبوحه کمبود نیروی کار، دستمزدها در حال افزایش است و همین موضوع به افزایش نرخ تورم در سال جاری میلادی کمک می‌کند. انتظار نمی‌رودکه تورم پیش از پایان سال جاری به کمتر از 4% برسد.
ضعف تولید ناخالص داخلی آمریکا باعث می‌شود که احتمال افزایش 0.75 درصدی نرخ بهره در نشست ژوئن یا ژوئیه فدرال رزرو کاهش یابد. این مسئله پیش از این از سوی جیمز بولارد، رئیس فدرال رزرو سنت لوئیس مطرح شده بود. البته این احتمال هنوز از بین نرفته است ولی اگر قرار باشد چنین اتفاقی بیفتد، لازم است آمار مربوط به هزینه مصرف‌کننده و مشاغل در ماه‌های آتی، قابل‌قبول باشد تا به فشار دستمزدها کمک کند.
در حال حاضر مبنای ما این است که فدرال رزرو در نشست ماه می نرخ بهره را 0.5% افزایش دهد و در نشست‌های ژوئن و ژوئیه خود هم نرخ بهره را به همین مقدار بالا ببرد. با سرعت گرفتن انقباض کمی ممکن است در نشست‌های بعدی نرخ بهره 0.25% افزایش یابد. انتظار ما این است که در اوایل سال 2023، نرخ بهره به 3% برسد.
تمرکز و تعهد روی انقباض کمی
پیش‌بینی تحلیلگران مجموعه ING آن است که فدرال رزرو در ماه می تصمیم خود برای انقباض کمی را رسماً اعلام کند. گزارش نشست ماه مارس فدرال رزرو نشان داد که تمام شرکت‌‌کنندگان انتظار داشتند که آغاز کاهش ترازنامه در نشست آتی FOMC اعلام شود.
با توجه به اینکه ترازنامه از زمان مرحله قبلی انقباض کمی در سال 2017 تا 2019 تاکنون، دوبرابر شده است، این کار با سرعت بیشتری نسبت به آن زمان انجام می‌شود.
در گزارش نشست ماه مارس فدرال رزرو آمده بود که شرکت کنندگان عموماً موافقت کردند که سقف ماهانه 60 میلیارد دلار برای اوراق بهادار خزانه‌داری و 35 میلیارد دلار برای اوراق بهادار با پشتوانه رهنی (MBS) در برابر کاهش 50 میلیارد دلاری ترازنامه در دفعه قبل مناسب است. این اقدام، یک سقف مرحله‌ای برای دارایی‌های دارای سررسید است و بسته به شرایط بازار، می‌تواند بیش از سه ماه طول بکشد. انتظار داریم که ماجرای کاهش ترازنامه با 50 میلیارد دلار شروع شود تا پیش از آنکه این کاهش تا ماه سپتامبر به 95 میلیارد دلار برسد، هر ماه کاهش یابد.
فدرال رزرو باید آماده باشد تا به یک سوال در مورد شرایط بازار بازخرید پاسخ دهد. به‌طور معمول، 1.8 تریلیون دلار از طریق پنجره معکوس بازخرید به فدرال رزرو بازگردانده می‌شود؛ زیرا بازار دریافته است که انطباق نرخ بهره 0.3 درصدی که از سوی فدرال رزرو به وجود آمده، دشوار است. در واقع نرخ بهره بین بانکی که پس از افزایش 0.25 درصدی نرخ بهره در ماه مارس به 0.3% رسید، اکنون به 0.28% رسیده است. بسیاری از این مسائل به کمبود ضمانت و مازاد نقدینگی مربوط می‌شود و بخشی از این مسئله نیز با تسریع در فرایند کاهش ترازنامه حل و فصل خواهد شد. هر تصمیمی برای حرکت سریع در این مسیر، نشانه تأیید این شرایط سخت خواهد بود.
فدرال رزرو می‌داند که انتظارات تورمی 10 ساله آمریکا مرز پایدار 3% را می‌شکند و تمایل دارد که از چنین رویدادی جلوگیری کند یا حداقل از افزایش بیش از حد انتظارات تورمی از مرز 3% جلوگیری کند. ممکن است فدرال رزرو این موضوع را نپذیرد ولی شکسته شدن مرز 3% نشان می‌دهد که این بانک مرکزی دارد در نبرد خود در برابر افزایش انتظارات تورمی شکست می‌خورد.
باید منتظر بود که افزایش 0.5 درصدی نرخ بهره چه تغییری در این مسیر ایجاد می‌کند. ممکن است لازم باشد انقباض کلامی بیشتری اعمال شود. حرکت انتظارات تورمی 10 ساله با بازدهی اوراق قرضه 10 ساله خزانه‌داری همراه خواهد بود. بازده واقعی اکنون تقریباً ثابت است و به حدود صفر برگشته است.
برگرفته از سایت https://think.ing.com/
