گزارش‌های فعلی حاکی از آن است که سرعت اشتغال‌زایی در آمریکا به‌آرامی رو به کاهش است؛ اما روند جست‌وجوی شغل برای شهروندانی که به‌تازگی وارد بازار کار می‌شوند و درجست‌وجوی کار هستند، کندتر از ایجاد شغل پیش می‌رود. همین امر فشار زیادی را به بازار کار ایالات متحده آمریکا وارد می‌کند.
آمار فرصت‌های شغلی و گردش نیروی کار (JOLTS) و کم شدن سرعت ایجاد شغل در آمریکا، پیش‌تر خبر ضعیف‌تر شدن شاخص اشتغال در بخش غیرکشاورزی (NFP) را داده بود. (چارت 1)
همان‌طور که شواهد فشار موجود در بازار کار نشان می‌دهد، نرخ بیکاری که با نظرسنجی از خانوار به دست آمده است، بار دیگر کاهش این شاخص از ۰.۲ به ۳.۵ درصد را مشخص می‌کند (چارت 2). بر اساس آمار و ارقام، دلیل اصلی این اتفاق را می‌توان معیار نظرسنجی معرفی کرد. به‌عبارت دیگر، معیار نظرسنجی انجام شده که در رابطه با رشد اشتغال بوده است، به بیش از 204 هزار رسید و این در حالی بود که تنها در ماه سپتامبر 57 هزار شهروند آمریکایی محل کار خود را ترک کرده بودند. در همین میان، نرخ مشارکت نیروی کار نیز به 62.3% رسید (چارت 3).
از طرفی، وضعیت نیروی کار نیز نوسانات شدیدی را تجربه می‌کند. زیرا پس از آن که طی دو ماه گذشته 410 هزار نفر از چرخه کار خارج شدند، ماه گذشته 786 هزار نفر به‌دنبال یافتن شغل برای خود بودند.
نرخ بیکاری U6 که متشکل از نرخ بیکاری و میزان شاغلین پاره‌وقتی است که تمایل به کار تمام‌وقت دارند، نیز از 7% به 6.7% کاهش یافت. با این حساب نرخ U6 در محدوده پایین‌ترین میزانی قرار گرفت که پیش از همه‌گیری کرونا آن را ثبت کرده بود.
از سوی دیگر، بخش‌های آموزشی و بهداشت و سلامت افزایش 90 هزاری را تجربه کردند. قسمت تفریحات و گردش 83 هزار و خدمات کسب‌وکاری نیز 46 هزار افزایش یافتند. این در حالی است که بیش از نیمی از آن با مزایای موقتی رشد پیدا کرده‌اند.
رشد دستمزد با افزایش 0.3 درصدی ماهانه یا 3.7% در مقیاس سالانه نیز همانند ماه قبل، روند ثابتی را در پیش گرفت. اگر این شاخص در مقیاس سالانه نیز مورد بررسی قرار بگیرد، متوجه تغییر آن از 5% به 5.2% خواهید شد. این امر، نشانه دیگری برای اثبات آهسته‌تر شدن سرعت افزایش دستمزدهاست. برای درک این موضوع، به نمودار 6 توجه نمایید.
ساعات کار در مقیاس ماهانه مجدداً 0.2% افزایش یافت. در مقیاس سالانه نیز افزایش 2.6 درصدی را تجربه کردند. به همین دلیل، سرعت این روند در مقایسه با سه‌ماهه پیشین با رشد 3 درصدی، حرکت کندتری را در پیش گرفته است (چارت 7). از آنجایی که GDP شاخصی است که از ضرب ساعات کار در بهره‌وری به دست می‌آید، مقاومتی که به‌صورت مداوم در ساعات کاری نمود پیدا می‌کند را می‌توان به‌عنوان مقاومت و سازگاری نهفته اقتصاد داخلی یک کشور در نظر گرفت.
در نهایت اساسا می‌توان این برداشت را از آمار داشت که سناریو کاهش سرعت در بازار کار ایالات متحده آمریکا صحت داشته و در چند ماه آینده نیز این روند ادامه پیدا خواهد کرد. با این حال، کمیته FOMC نه‌تنها رضایتی از شرایط موجود و کسادی بازار کار ندارد، بلکه راه زیادی در پیش دارد تا به موقعیت موردنظر خود برسد. در حقیقت، FOMC تنها درصورتی مجاب خواهد شد که شاهد زنجیره‌ای از گزارش‌های حاکی از رشد پایین‌تر از میانگین مشاغل یا حتی افت مشاغل باشد.
برگرفته از http://cwg.li/vHgJk
